Wrocławski Teatr Współczesny
Wrocławski Teatr Współczesny usytuowany jest w centrum miasta przy ulicy Rzeźniczej 12. Budynek teatru zbudowany został w 1929 roku i początkowo pełnił funkcję Domu Parafialnego Parafii Ewangelicko-Reformowanej we Wrocławiu. Było mu dane przetrwać czasy II wojny światowej. Do połowy 1946 roku nie był wykorzystywany, dlatego też postanowiono za zgodą Zarządu Miejskiego wydzierżawić go Elżbiecie i Zenonowi Kalinowiczom, którzy po zesłaniu na Syberię przyjechali do Wrocławia. Zostali oni upoważnieni przez Ministerstwo Kultury i Sztuki do zorganizowania w mieście Teatru Lalek, któremu nadano nazwę Teatr Lalki i Aktora.
Niestety początki jego funkcjonowania były bardzo trudne ze względu na brak wyposażenia oraz zniszczenia. Jednak dzięki współpracy całego zespołu udało się doprowadzić go do stanu używalności. Teatr przystąpił do otwarcia działalności w październiku 1946 roku premierą Przygód Gęgorka Niny Gernet w reżyserii Elżbiety Kalinowicz, a we wrześniu 1947 roku odbyła się premiera Biedulki Anny Świrszczyńskiej w reżyserii Izy Kunickiej – był to pierwszy spektakl sceny dramatycznej Teatru Lalki i Aktora.
Z początkiem 1950 roku teatr został upaństwowiony i zmienił nazwę na Państwowy Teatr Młodego Widza. Kolejna zmiana nazwy nastąpiła siedemnaście lat później, a więc od 1967 roku teatr funkcjonuje pod nazwą Teatr Współczesny.
W budynku teatru znajdują się 3 sale z podziałem na: Scena Duża - przystosowana dla osób niepełnosprawnych, z 246 fotelami. Pełni ona również funkcję sali konferencyjnej, w której można organizować sympozja, jubileusze, koncerty czy innego rodzaju eventy. Do widowni Dużej Sceny przylega Foyer - na parterze mieszczą się szatnie, a na pierwszym piętrze, z widokiem na Odrę, znajduje się Kawiarenka Teatralna i przestrzeń umożliwiająca organizowanie konferencji prasowych, wernisaży, wystaw i bankietów. Scena na Strychu mieści się pod kopułą przykrywającą dawny strych. Jest to scena przystosowana dla 100-osobowej publiczności. Ostatnia Mała Scena jest kameralnym pomieszczeniem mieszczącym około 45 foteli. Pozwala ona widzom na bliski kontakt z aktorami.
Słowo współczesność umiejscowione w nazwie teatru odnosi się przede wszystkim do sposobu myślenia o scenie jako kanał transmisyjny, za pomocą którego można rozmawiać w sposób rzeczowy o najważniejszych problemach otaczającej nas rzeczywistości. Wrocławski Teatr Współczesny stara się mocno i wyraźnie zaznaczyć swoją obecność w kulturalnym życiu Wrocławia i Dolnego Śląska.
