Zasady wentylacji
Powietrze wentylacyjne jest używane do różnych celów. Jego głównym zadaniem jest usuwanie zanieczyszczonego powietrza z pomieszczeń i zastępowanie go powietrzem czystym o odpowiednio przygotowanych parametrach. Zanieczyszczone powietrze zawiera gazy i cząstki, a w niektórych przypadkach także nadmierna temperatura jest traktowana jak zanieczyszczenie.
Należy pamiętać, że nawiewając powietrze chłodniejsze od otoczenia (chłodzenie) powietrze w sposób naturalny będzie opadać w pomieszczeniu, a nawiewając powietrze cieplejsze powietrze będzie miało tendencje do unoszenia się ku górze.
Najczęściej mówimy o dwóch głównych sposobach wentylacji budynków:
Wentylacja mieszająca
Wentylacja mieszająca jest najczęściej stosowanym typem wentylacji, może być stosowana zarówno w przypadku chłodzenia, jak i ogrzewania pomieszczeń powietrzem. Powietrze zewnętrzne przygotowywane jest w centrali wentylacyjnej, w celu osiągniecia zakładanych parametrów temperaturowych lub/i wilgotnościowych powietrza nawiewanego (podstawowe funkcje centrali: filtracja, odzysk ciepła, ogrzewanie, chłodzenie, nawilżanie, tłumienie). Następnie za pomocą sieci kanałów i nawiewników jest dostarczane do pomieszczenia. Analogicznie powietrze jest wyciągane z pomieszczenia za pomocą kratek lub wywiewników i poprzez centralę wentylacyjną wyrzucane jest na zewnątrz.
W przypadku wentylacji mieszającej należy zwrócić uwagę na:
- Prawidłowy rozpływ powietrza w pomieszczeniu, czyli taki dobór i rozmieszczenie nawiewników przy powierzchni sufitu, aby uniknąć przeciągów (zbyt duża prędkość przepływu powietrza w strefie przebywania ludzi) oraz martwych stref w pomieszczeniu. Struga powietrza wypływająca przy powierzchni sufitu podlega efektowi Coanda, czyli „przylepia” się do sufitu, przez co zwiększa swój zasięg. Należy każdorazowo sprawdzić zasięg strugi i prędkość powietrza w strefie przebywania ludzi, szczególnie w przypadku konieczności zapewnienia ogrzewania i chłodzenia przez ten sam nawiewnik.
- Poziom dźwięku generowany przez centralę wentylacyjną i nawiewniki.
- Prawidłową regulację nawiewnika po zamontowaniu.
Wentylacja wyporowa (z niższą temperaturą nawiewu niż otoczenie)
Wentylacja wyporowa to taka, w której powietrze jest nawiewane z małą szybkością na poziomie podłogi. Nawiewane powietrze ma zawsze niższą temperaturę niż otoczenie i największy wpływ na kształt strugi ma różnica gęstości powietrza nawiewanego i powietrza w pomieszczeniu. Profil powietrza regulowany jest przez temperaturę.
Powietrze rozprzestrzenia się równomiernie na powierzchni całego pomieszczenia, a po napotkaniu źródeł ciepła ogrzewa się i unosi stopniowo do góry, skąd usuwane jest za pomocą kratek wyciągowych.
Nawiewniki wyporowe są często stosowane np. w przypadku pomieszczeń wysokich (fabryka), gdyż stosując wentylacje wyporową możemy ograniczyć wymianę powietrza do strefy przebywania ludzi.
W przypadku wentylacji wyporowej należy zwrócić uwagę na:
- Prawidłowy rozpływ powietrza w pomieszczeniu, czyli taki dobór i rozmieszczenie nawiewników, żeby uniknąć przeciągu i ograniczenia wypływającego strumienia. Ponieważ nawiewniki pracują przy podłodze należy przeanalizować możliwe przeszkody w rozpływie powietrza.
- Poziom dźwięku generowany przez centralę wentylacyjną i nawiewniki.
- Prawidłową regulację nawiewnika po zamontowaniu.